طب سنتی ایران

طب سنتی ایران با قدمت حدود ۱۰ هزار سال بسیار پر سابقه‌تر از طب سنتی چینی با قدمت ۵ هزار سال و طب سنتی هند با قدمت حدود ۲ هزار سال است و اساسا پایه و زیربنای طب در کل دنیا از طب سنتی ایران منشاء گرفته و بدون اغراق بایستی گفت در میان شاخه‌های متنوع طب جدید و مکم، طب سنتی ایران کاملترین، جامع‌ترین و اساسی‌ترین رشته است. در طب ایرانی، علم طب به دو شاخه نظری و عملی تقسیم می شود: در طب نظری بایستی طبیب به امور طبیعیه «اموزر هفتگانه ارکان، مزاج‌ها، اخلاط، اعضاء، ارواح، قوا و افعال» و اسباب و علل بیماری‌ها و دلایل و علائم آنها آگاهی و اشراف کامل داشته باشد.

تا بعد با طب عملی: تدابیر صحی و تدابیر مرضی به پیشگیری و درمان مشغول شود. تدابیر صحی: تدابیر لازم برای حفظ سلامتی و علم پیشگیری از بیماری‌هاست. تدابیر مرضی، تدابیر لازم برای بازگرداندن سلامتی در مواقع بیماری می‌باشد که شامل موارد زیر است:

- اصلاح اسباب سته ضروری (اسباب ششگانه) (آب و هوا - غذاها - خواب و بیداری - حرکت و سکون - استراغ و احتفان - اعراض نفسانی)

- تدابیر غذایی و تدابیر دارویی

- تدابیر یداوی: انواع روش‌های عملی: بادکش - حجامت - فصه - زالو - ماساژ - اعمال جراحی و ...